فناوری های نوین در مهندسی علوم زیستی
مرکزپژوهشی فناوری های نوین در مهندسی علوم زیستی بر اساس گسترش تحقیقات علمی، کاربردی محصول محور و توسعه و تولید تکنولوژی های نو در زمینه مهندسی علوم زیستی با بهره گیری از توانمندی های دانشگاه تهران و امکانات گسترده در صنایع بیوتکنولوژی، صنایع غذایی، دارویی، پزشکی، محیط زیست و همکاری های بین المللی تاسیس شده است. از جمله تولیدات این مجموعه می توان به دستگاه میلی بیو راکتور، دستگاه نانولیپزوم ساز، و دستیابی به دانش فنی نانو دارو اشاره نمود.

دستگاه بیو راکتور
رآکتور زیستی یا واکنشگاه زیستی (به انگلیسی: Bioreactor) گونهای از راکتورهای شیمیایی است که در آن واکنشهای زیستی شبیهسازی میشوند. از این نوع راکتورها برای فرآوری زیستی، تولید اسانسها و بهویژه تولید متابولیتهای ثانویه؛ در صنایع داروسازی، صنایع غذایی، صنایع بیوتکنولوژی، صنایع بیوشیمیایی، عطرسازی و صنایع تولید محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده میشود.
دستگاه میلی بیوراکتور
دستگاه نانولیپزوم ساز
اهمیت نانولیپوزوم ها در ابعاد آنها و در نتیجه کمک به افزایش کیفیت رسانش دارو به ارگان هدف و کاهش دز مصرفی است. توانایی این نانوساختارها در کپسوله نمودن مقدار زیاد دارو، به حداقل رساندن عوارض جانبی ناخواسته، اثربخشی بالا و سمیت پایین توانسته علاقه محققین را به خود جلب کند.
نانو داروها
نانوتکنولوژی، توانمندی تولید مواد، ابزارها و سیستمهای جدید با در دست گرفتن کنترل در سطوح ملکولی و اتمی است. نانو دارو یکی از شاخه های نانوتکنولوژی است که با استفاده از آن می توان ابزار قدرتمند و پراستفاده ای در زمینه پزشکی و تحقیقاتی ساخت.
سيستم دارورساني نوين (نانو) عبارت است از رساندن دارو در يك زمان معين و با دوز كنترل شده به اهداف دارويي خاص. اين روش به نحو چشمگيري ايمن تر و بسيار مؤثر تر از پخش دارو در تمام بدن است.
سيستم هاي دارو رساني براي اينكه قادر به رساندن دوز مورد نياز دارو در زمان معين به سطح هدف باشند، از سيستم هايي طراحي شده نانومتري فعال يا غيرفعال استفاده مي كنند، پس بايد اين گونه گفت که گذر از گذرگاه نانوتكنولوژي براي رسيدن به اهداف نهايي دارورساني الزامي است.
